Η αυτοϋδρόλυση του Lentinus edodes προτάθηκε για την εξαγωγή συστατικών με
αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Αξιολογήθηκε και συγκρίθηκε η λειτουργία σε μη ισοθερμικές συνθήκες
με ισοθερμική θέρμανση. Η επιρροή της σοβαρότητας της διαδικασίας εκτιμήθηκε στο εύρος από 0,18 έως 4,89
(θερμοκρασία μεταξύ 50 και 250 C), έως 80% (δ.β.) Η επίδραση της σοβαρότητας της διαδικασίας κατά τη διάρκεια της
αυτοϋδρόλυση του Lentinus edodes αξιολογήθηκε στο εύρος 0,3 έως 4,89 (θερμοκρασία μεταξύ 50 και
250 C).Μέχρι 80% (d.b.) της αρχικής πρώτης ύλης μπορούσε να διαλυτοποιηθεί στους 210 C. Η διαφορετική συμπεριφορά
των σακχαριτών και των φαινολικών κλασμάτων παρατηρήθηκε με τη θερμοκρασία επεξεργασίας. Εκτιμώντας ότι η
η υψηλότερη συγκέντρωση των σακχαριτικών συστατικών (κυρίως γλυκοολιγοσακχαριτών) βρέθηκε σε
210 C, ενώ η μέγιστη απόδοση φαινολικών προσδιορίστηκε στους 250 C. Η περιεκτικότητα σε φαινολικά και οι αντιρριζικές
ιδιότητες του εκχυλίσματος παρουσίασαν συνεχή αύξηση με το εύρος των θερμοκρασιών που μελετήθηκαν, και σε
250 C, έδειξαν αντιοξειδωτικές ιδιότητες συγκρίσιμες με συνθετικά αντιοξειδωτικά. Υγρό αυτοϋδρόλυσης
κλάσματα χρησιμοποιήθηκαν ως διαλύτες στη σύνθεση βιοδραστικών υδρογελών με βάση το άμυλο, προσδιορίζοντας ένα
θετική συσχέτιση μεταξύ του μαλάκυνσης της γέλης και των χαρακτηριστικών βιοδραστικότητας των εκχυλισμάτων.
Αυτοϋδρόλυση του Lentinus edodes για τη λήψη εκχυλισμάτων με αντιραδιενεργές ιδιότητες
